Δεν έχει τέλος το αλαλούμ που επικρατεί στην κεντρική κυβέρνηση αναφορικά με τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας και κυρίως με τον αριθμό των κρουσμάτων σε κάθε περιοχή και τις αποφάσεις που συνοδεύουν αυτοί οι αριθμοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μύκονος που σε κάθε φάση της πανδημίας την βάζουν στο κάδρο ανάλογα με τον αριθμό των κρουσμάτων.
Αγνοούν τυχαία(;) ότι σε απόλυτους αριθμούς τα 40 κρούσματα είναι μια φωτογραφία της στιγμής διαφορετική όταν ανακοινώνονται Φλεβάρη μήνα που ο πληθυσμός του νησιού είναι δέκα χιλιάδες κάτοικοι και ειναι μια άλλη συνθήκη όταν τον Ιούλιο μήνα στο νησί είναι 230 χιλιάδες επισκέπτες.
Βάλθηκαν να τρελάνουν τόσο τους κατοίκους της Μυκόνου όσο και τους επιχειρηματίες του νησιού σπέρνοντας πανικό κάθε μέρα με αριθμούς κρουσμάτων που στην γενική εικόνα τους με βάση τους ανθρώπους που βρίσκονται αυτή την στιγμή στο νησί είναι ελάχιστοι και σε μηδενικά ποσοστά με βάση τους διαμένοντες στην Μύκονο.
Παράλληλα το ποσοστό των εμβολιασμένων κατοίκων και εργαζομένων φτάνει στο 90%
Σπέρνουν πανικό και κινδυνολογία ορισμένοι χωρίς να δίνουν μια κεντρική εικόνα της πραγματικότητας που επικρατεί στην Μύκονο, καθώς συντηρούν σενάρια καθημερινά ότι θα κλείσει ξανά το νησί.
Κύριοι της κεντρικής εξουσίας, επιτέλους αποφασίστε και μην αφήνετε να αιωρούνται σενάρια επι σεναρίων.
Η Μύκονος κατέχει το 2% του ΑΕΠ της Ελλάδας και επιτέλους πρέπει να αφήσουν την διαδικασία να εξελιχθεί χωρίς σενάρια και δράκους.
Αν ο αριθμός 47 κρούσματα σε 230.000 κατοίκους αυτή την ώρα στη Μύκονο είναι σενάριο για να κλείσει το νησί σε μια κρίσιμη τουριστική περίοδο,τότε είναι σαφές ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με την Μύκονο που την έχουν βάλει στο μάτι.
